Naast voetverzorger ben ik ook een uitlaatklep voor mensen die graag hun verhaal kwijt willen. Het is niet alleen zorg bieden aan de voeten, maar ook oog en oor hebben voor de mens achter de voeten. In deze Corona-tijd lijkt hier nog meer behoefte aan te zijn.
Mijn werk als pedicure valt onder de contactberoepen. Het is een privilege om te ervaren wat roert aan gedachtengoed van degene die voor mij zit tijdens de behandeling. Het contact met de voeten is belangrijk. Het maakt soms emoties los. Er ontstaat behoefte om te delen.
Het zijn bijzondere verhalen; Verdriet van een geliefd persoon die er niet meer is, zorgen hebben om familie, ziek zijn, eenzaam voelen en hun verhaal kwijt willen, even gezellig bijkletsen tijdens de behandeling of gewoon helemaal niets en lekker genieten.
Huidhonger is een probleem waar ik veel mee te maken heb in deze periode waar contacten op afstand zijn. Het gemis aan direct contact; even die aai over je bol, een knuffel, streling over je schouder, gemis van je naasten en familie omdat alles op afstand gebeurt.
Juist dit kleine beetje contact wat ik geef tijdens mijn behandelingen kan voor iemand genoeg zijn om er weer tegen te kunnen. Even dat beetje aandacht, het gesprek, de zorg en een luisterend oor.
Ik heb zorg voor iedere voet en ook zorg voor de mens van deze voeten. Dat maakt mijn werk bijzonder en dat doe ik met heel veel plezier.